De tranen van Felix Sanchez
Het werd de Dominicaan Felix Sanchez, winnaar van het goud op de 400 meter horden, allemaal iets te veel op het podium voor de uitreiking van de medailles. Al voor hij de gouden medaille om zijn hals kreeg, barstte hij in tranen uit. Acht jaar terug in Peking werd hij ook al Olympisch kampioen en in Londen doet hij dit kunstje nog es over, en dan nog precies in dezelfde tijd: 47.63. Tussen 2001 en 2004 bleef hij 43 wedstrijden ongeslagen, maar in Peking ging hij er onbegrijpelijk uit in de reeksen. Maar daar was een verklaring voor: op de dag van die reeksen vernam hij het overlijden van zijn grootmoeder. In Londen liep hij met een foto van zijn grootmoeder onder zijn borstnummer, een foto die hij meteen na de finish tevoorschijn haalde. "Ik wou gewoon dat ze fier op mij zou zijn," zegt de 34-jarige Dominicaan. "Haar naam staat op mijn schoenen geschreven. Mijn hart brak toen ze stierf toen ik in Peking was. Daarom heb ik met een foto van haar gelopen die dicht bij mijn hart was." Sanchez zorgde met zijn tranen wellicht voor een van de meest beklijvende beelden van deze Spelen. (DC/Picture: Belga)
