Geboren op 14 april: Ritchie Blackmore (Deep Purple), gitaarheld van beroep

Net als Van Morrison en enkele andere rocklegendes viert de in 1945 geboren Engelse gitarist zijn 80e verjaardag.

De man staat niet bekend om zijn legendarische bescheidenheid. Als je hem naar de naam van de grootste gitarist aller tijden zou vragen, is de kans groot dat hij simpelweg... de zijne zou geven! Maar ach, naastenliefde begint bij jezelf en als je tot de zeer selecte kring van de "gitaarhelden" behoort, kan een flinke dosis ego zelfs als een extra troef worden gezien. Een fervent aanhanger van de beroemde Fender Stratocaster, het bedrijf in Scottsdale (VS), opgericht een jaar na zijn geboorte, heeft zelfs een van zijn modellen naar hem vernoemd. De exegeten kunnen debatteren over wie van Jimmy Page, Jeff Beck, Angus Young of Jimi Hendrix hem zou overstijgen in technisch kunnen of originaliteit, feit is dat Ritchie Blackmore zeker zijn mannetje staat!

Vaak vergeten we dat hij in zijn jeugd eerst klassieke gitaar heeft geleerd. Deze nabijheid van de grote muziek is nooit verdwenen. Toen hij zijn medeleden van Deep Purple voorstelde samen te werken met het Royal Philharmonic Orchestra, waren we in 1969 en werd zo'n transgressie eerder gezien als een onvergeeflijke verraad dan als een geschikte openheid van geest.

Ritchie Blackmore heeft zonder twijfel een tiental historische solo's in de rockhemel vereeuwigd. Toevallig staan de onsterfelijke "Smoke On The Water", "Lazy" en "Highway Star" allemaal op het album "Machine Head" uit 1972. En de tien minuten durende anthologische "Child In Time" op het album "In Rock" uit 1970 mag uiteraard niet worden vergeten.

Ritchie Blackmore heeft ongetwijfeld een sterk karakter (zijn vele ex-vrouwen zouden het wellicht 'ondraaglijk' noemen), maar hij is ook trots op een vorm van luciditeit getint met een vleugje ironie. Alles komt op zijn tijd, zelfs als je weet te wachten. Tijdens een interview voor de Frans-Duitse zender Arte, in het programma "Tracks" in 2007, legt hij zijn aantrekkingskracht tot andere muziekstijlen uit, met name dicht bij een meer vreedzame renaissancestijl. "Reeds toen ik bij Deep Purple was, realiseerde ik me dat ik vooral voor andere gitaristen speelde die op de eerste rij stonden. Op een gegeven moment dacht ik dat het interessant kon zijn om ook voor de hele zaal te spelen. Wat jij mijn heroriëntatie noemt, neigt ernaar deze idee realiteit te maken".

Zeer onlangs verscheen “The Last Goodbye”, uitgevoerd door zijn partner Candice Night, op streamingplatforms. Dit ontroerende nummer, mede ondertekend door Blackmore maar zonder een enkele gitaarnoot, eindigt met een afscheid dat de zanger fluistert alsof hij een preek afsluit. Als een voortijdige grafrede die je verbijsterd achterlaat over de gezondheid van de gitarist... 

(DC with Stéphane Soupart - Foto: © Etienne Tordoir)

Foto: Ritchie Blackmore met Rainbow op het podium van Vorst-Nationaal in Brussel (België) op 19 juni 1981.