Samenleving

Een spoedarts uit Knokke klaagt op social media het gedrag van verschillende jongeren aan die de afgelopen dagen binnengebracht werden in het ziekenhuis.

"De balans van afgelopen dagen was intriest voor de hulpdiensten die juist uit de covidcrisis komen. Niet alleen negeert men flagrant alle covidmaatregelen, ze lachen er ons zelfs mee uit. Arrogantie viert weer hoogtij, (verbale) agressie is terug van weggeweest en het respect voor ons werk zakte de voorbije dagen onder de 0%", zegt orthopedisch chirurg en spoedarts Emanuel Van Hoecke (36) van het AZ Zeno in Knokke. "Het leek wel alsof men maar één doel voor ogen had met een bezoek aan de kust: het innerlijke zwijn loslaten. Ze zopen zich te pletter en sloegen erop los. Stomdronken tieners en ouders die nergens te zien waren of in een even erbarmelijke staat verkeerden", zo gaat hij verder. Vandalisme en onveilig rijgedrag waren volgens dokter Van Hoecke eerder de norm dan de uitzondering. "Fietspaden waren voor decoratie, regels waren onbestaande."

's Nachts werd het alleen maar erger de afgelopen week: "Als de innerlijke zwijnen uitgeteld en goed gemarineerd in de rosé naar bed gaan, is het immers de beurt aan de biggen. Op 24 uur tijd één verpleegkundige aangerand, een andere fysiek bedreigd door een fils-à-papa die de opname van hun comateus gezopen vriend van 17 jaar eerder als een heldendaad zagen dan als schaamte. Hij lijkt de nieuwe Messias van hun stam." Niet alleen spoeddiensten kregen het hard te verduren. De politie had het niet veel beter, zegt de spoedarts. "Binnen de twee minuten twee patrouilles op spoed. Schijnbaar valt een identiteitscontrole tegenwoordig ook onder de noemer politiegeweld. Een kranige dame van 90 nam alles waar. ‘Jongen is dat hier altijd zo? Ik kan wel even wachten, ik heb tijd’, zei ze terwijl ze vriendelijk een elleboogtikje gaf. De social distancing doorbrekende. Dat liet ik haar maar toe. Ik had haar immers een half uur eerder het slechte nieuws moeten vertellen dat ze het eind van volgende maand niet meer zou halen."

"Tijd om erbij stil te staan was ons echter niet gegeven. Aan de geluiden te horen moest ik eerst verzekeren dat onze 17-jarige Messias niet door z’n eigen braaksel de bejaarde dame voor zou zijn. Hij was echter wakker, deed alsof hij sliep. Met een grimas tot achter de oren."

(Skwadra by Tagtik/Illustration picture: Pixabay)